Dzieci uwielbiają poznawać świat i budować wiedzę o nim na podstawie doświadczeń. Rolą Pedagogów w placówkach bliskościowych jest podążanie za tą naturalną ciekawością oraz aranżowanie działań
W miejscu mojej pracy, inspirowanym pedagogiką Reggio, prowokacje przygotowane w sali, podlegają naszej kontroli, to znaczy, że są przemyślane i starannie przygotowywane przez Pedagogów. Oczywistym jest, że zamknięte pomieszczenie, jakim jest sala, daje ograniczoną ilość możliwości i rozwiązań. Przebywając tylko w czterech ścianach mocno ograniczylibyśmy rozwój dzieci. Doznania i prowokacje, które daje świat zewnętrzny, naprawdę potrafią zaskakiwać. Z całą pewnością natura jest niepodważalnym nauczycielem, dlatego też dbamy o solidną dawkę czasu spędzanego na powietrzu.
Dzieci chętnie bawią się w ogrodzie, na placu zabaw, w parku, na wycieczce w lesie. Wiosną i latem jesteśmy obecni na zewnątrz całymi dniami, eksplorując przestrzeń, wspólnie się bawiąc, przeprowadzając projekty, jedząc razem posiłki, a czasem nawet odpoczywając na tarasie.
Pamiętajmy, że w świadomości dzieci nie ma złej pogody. Każda pora roku i każda aura generuje inne doświadczenia i bodźce dla ich zmysłów. Jeśli tylko to, co dzieje się na zewnątrz, nie naraża nas na niebezpieczeństwo, co dzień wyruszamy poza teren naszej placówki.
Rodzice dbają o odpowiednie wyposażenie dzieci, dostosowane do pogody. Obecnie na rynku dostępne są przeróżne stroje przeciwdeszczowe, czy ubrania odpowiednie na śnieg, które pozwalają wchodzić w kałuże i zaspy śnieżne bez ryzyka przemoczenia. Dzieci uwielbiają prezentować elementy swojej garderoby ochronnej, zwłaszcza kalosze i nieprzemakalne spodnie.
W ciepłe dni napełniamy wodą baseny i balie, zakładamy kostiumy i szalejemy na całego. Jesienią w porze deszczowej badamy właściwości wody. Czego możemy się dowiedzieć wychodząc na zewnątrz w deszczowy dzień? Deszcz tworzy kałuże. Deszcz podlewa rośliny. Zebraną wodą z kałuży można podlać rośliny. Ziemia zmieszana z wodą tworzy błoto. Ubrudzone w błocie kalosze można umyć w kałuży. Piaskownica okryta folią może stać się basenem. Woda z kałuży może być przydatna, gdy chcemy ugotować zupę w kuchni błotnej. Wodę możemy zbierać do śmieciarki, żeby ją oczyścić. Wodę z kałuży da się czerpać butelką, łopatką i foremkami do piasku. Skakanie w kałuży rozbryzguje wodę i moczy spodnie wszystkich dookoła. Deszcz to niewątpliwie zjawisko atmosferyczne, pobudzające kreatywność i wspierające budowanie nowych doświadczeń.
Gdy jest zimno ubieramy się cieplej i wyruszamy na wspólne przygody. Obserwujemy wiatr, opisujemy gdzie go widać i czym w danym momencie porusza. Gdy spadnie śnieg, nie może nas zabraknąć, zwłaszcza, że w ciągu ostatnich kilku lat coraz rzadziej pada. Łapiemy więc spadające płatki, lepimy przeróżne bryły, tworzymy lód i małe ślizgawki. Obserwujemy jakie wzory kreśli mróz. Oczywiście oprócz walorów estetycznych i naukowych, codziennymi wizytami na świeżym powietrzu, niezależnie od pogody, wspieramy układ odpornościowy dzieci, dotleniamy ich organizmy i uzupełniamy witaminę D3.
Jak jeszcze, nas Pedagogów, wspiera środowisko naturalne? Daje przestrzeń do biegania i szaleństwa. Pozwala na wykorzystywanie ogromnej ilości materiałów sensorycznych i plastycznych, bez obaw o tworzący się bałagan. Generuje tematy do projektów edukacyjnych. Daje możliwość badania fauny i flory, prezentując przeróżne owady i zachwycając nas mnogością kształtów i kolorów. Aktywizuje wszystkie zmysły jednocześnie i daje impuls do wymyślania niebanalnych zabaw i nawiązywania kontaktów społecznych.
Dzieci często przebywające na powietrzu ćwiczą sprawność motoryczną, koordynację, zwinność i równowagę. Stykając się z różnymi powierzchniami wzbogacają swoją florę bakteryjną przez co rzadziej chorują. Zabawy w naturalnym środowisku obfitują w wiele ciekawych możliwości, wspólne rozwiązywanie problemów, uczą współpracy i nawiązywania kontaktów. Ponad to dzieci, mając wiele zjawisk do zaobserwowania, ćwiczą spostrzegawczość. Dodatkowo w naturze odnajdują ukojenie i spokój, co wpływa korzystnie na ich układ nerwowy i może dać poczucie zjednoczenia ze światem. Myślę, że we wszystkich formach opieki nad dziećmi, na każdym etapie ich rozwoju, kontakt z naturą, niesie ze sobą same korzyści. Oprócz bliskości w relacjach międzyludzkich ważna jest także bliskość z naturą.
