Dlaczego postanowiłyście otworzyć wioskę?
Ania: to była potrzeba kontynuowania edukacji wioskowej. Ze względu na brak takiego miejsca w naszej okolicy - odpowiedniego dla wieku naszych synów - była w nas gotowość do stworzenia własnej wioski.
Nie spotkałyśmy w naszych poszukiwaniach odpowiedniego przedszkola - miejsca, które tak wszechstronnie odpowiadałoby na potrzeby naszych dzieci, ich rozwoju intelektualnego, emocjonalnego i psychofizycznego. W każdym z nich czegoś nam brakowało, to była potrzeba stworzenia „miejsca kompletnego”.
Agata: Dodam, że to wszystko wina Ani…a z perspektywy czasu – zasługa. To ona pierwsza podczas rozmowy rzuciła „a może by tak…”. Tak jak Ania wspomniała, byłyśmy na spotkaniach w kilku innych placówkach warszawskich, ale tam, oprócz innych minusów była zaburzona jedna, priorytetowa dla nas kwestia. Dzieci za wcześnie uczą się podejmować decyzje zgodne z GRUPĄ i robić to, co WSZYSCY. Zależy nam, aby nasze dzieci były w miejscu, w którym jest dokładnie odwrotnie. Dla nas edukacja wczesnoszkolna to przede wszystkim towarzyszenie w budowaniu się tożsamości człowieka. Wierzymy, że dzieci powinny nauczyć się decydować w zgodzie ze sobą, słyszeć komunikaty wspierające je i mieć możliwość eksperymentowania, eksplorowania tego świata i różnych zjawisk w pozytywnych emocjach ☺ Również uważam, że ten czas to wspaniały moment, by obcować wśród innych języków, kultur. Pragnę, by dzieci uczyły się otwartości! Dlatego zamiast narzekać, postanowiłyśmy wziąć sprawy w swoje ręce. Poczułyśmy, że mamy przestrzeń i chcemy stać się częścią społeczności wokół The Village i czujemy totalnie wartości, które wioski promują. W grudniu podjęłyśmy decyzję, a kwartał później – w pierwszy dzień wiosny otworzyłyśmy już naszą wymarzoną Wioskę Przyjaciół.
Skąd wzięła się nazwa?
Ania: to był proces, miałyśmy mnóstwo pomysłów, które ostatecznie zamknęłyśmy w ankiecie udostępnionej w mediach społecznościowych.
Najwięcej głosów zebrała Wioska Przyjaciół, ale wysoko uplasowały się również Wioska Pełna Słońca czy Wioska Tysiąca Podróży, przy czym nie wykluczamy otworzenia kolejnych wiosek, więc dodam, że te nazwy są już zastrzeżone (uśmiech).Wioska Przyjaciół wiąże się z myślą, która przyszła, gdy obserwowałyśmy tworzącą się przyjaźń między naszymi synami, a to w końcu ich wioska.
Kiedy pierwszy raz poczułyście, że chcesz zajmować się opieką nad dziećmi? Pamiętasz ten moment?
Nie zajmujemy się dziećmi w naszej Wiosce Przyjaciół na Mokotowie. Raczej dbamy i nadzorujemy. Doglądamy Wioski z perspektywy właścicielek, ale co ważniejsze z perspektywy mam, które pragną dla swoich synów wszystkiego co wspaniałe ☺
Agata, współwłaścicielka Wioski Przyjaciół
Ania, współwłaścicielka Wioski Przyjaciół
Kim dla Ciebie/Was jest dziecko?
Ania: wolnym, niezależnym człowiekiem, trochę przybyszem z “innej planety”, któremu chcę towarzyszyć na pierwszym etapie tej ziemskiej podróży, będąc przewodnikiem uczącym miłości do świata i do ludzi.
Agata: tak, dla mnie zdecydowanie to odrębny, wspaniały człowiek, którego jestem bardzo ciekawa. W macierzyństwie niezwykle zainspirowała mnie książka „W głębi kontinuum” Jean Liedloff’a. Sprawiła, że poczułam niezwykłe zaufanie do syna i że to on, poprzez liczne doświadczenia, ma za zadanie stać się ekspertem od własnego życia.
Kim dla Ciebie/Was jest wioskowy pedagog?
Agata: wioskowy pedagog to niezwykła rola. Ktoś z pogranicza opiekuna – czułego, troskliwego, asertywnego i badacza – czujnego obserwatora, notującego spostrzeżenia, wyciągającego wnioski, otwartego na nagłe zwroty wydarzeń. Gdy pierwszy raz zetknęłam się z filozofią Reggio Emilia w praktyce dosłownie zafascynowało mnie to jak wspaniale można komunikować się i BYĆ z dziećmi. Zobaczyłam dorosłych, którzy niemal we wszystkim co robią uznają wagę słowa dzieci, szanują ich emocje, rozmawiają cierpliwie i spokojnie, a jednocześnie jest w tym pomysł i metoda. Jest to ogromne wyzwanie i wymaga stałej pracy oraz regularnych superwizji, aby podołać tej roli. Dlatego w Wiosce Przyjaciół regularnie się spotykamy i wspólnie różnymi metodami i narzędziami poszukujemy nowych rozwiązań dając sobie wsparcie. Podsumowując, wioskowy pedagog to prawdziwy humanista wciąż ciekawy świata i ludzi, ktoś kto opiekuje się i edukuje czując potrzebę autorozwoju.
Jak inspirujecie rodziców by tworzyli Wioskę Przyjaciół?
Ania: od momentu poznania się, zaznaczamy, że razem chcemy budować naszą wioskę, że tworzenie społeczności rodziców wokół Wioski Przyjaciół jest dla nas ważne, bo same, jako mamy, byłyśmy częścią takiej społeczności w Tree House. Było to zresztą początkiem przyjaźni, nie tylko naszej, ale i innych. I to jest wspaniałe uczucie, gdy jesteś wśród ludzi, którzy czują i myślą podobnie w kontekście towarzyszenia dziecku we wczesnym dzieciństwie, łączą nas wspólne wartości.
Planujemy cykliczne spotkania z rodzicami, by wymieniać się refleksjami i uwagami na temat działania wioski, jesteśmy otwarte na wszystkie komentarze, bo podkreślamy, że razem tworzymy to miejsce i dalekie nam jest podejście klient – usługodawca w tej relacji.
Z uważnością słuchamy o doświadczeniach innych, bo pomagają nam się rozwijać. Chcemy tworzyć warsztaty dla rodziców i weekendowe spotkania, yogę, praktyki uważności, spotkania z autorytetami z dziedziny psychologii dziecięcej, neurodydaktyki, etc.
Mamy w Wiosce biblioteczkę dla rodziców, mogą pożyczać inspirujące lektury dotyczące rozwoju dzieci, wymieniać się książkami.
Co było wymagającym momentem w procesie otwierania Wioski?
Ania: myślę, że dla mnie było to przekształcenie wizji tego miejsca w rzeczywistość, bo to wiąże się z wieloma wyzwaniami. I utrzymanie wiary w powodzenie tego projektu.
Agata: Dla mnie trudne było traktowanie tego projektu jako maraton, nie sprint. Myślę, że nie przewidziałam, że tyle zadań przed nami i po 3 miesiącach (od decyzji do otwarcia) musiałam pojechać na krótkie wakacje bez telefonu ;)
Co sprawiło Wam największą radość podczas otwierania Wioski?
Ania: patrzenie na rezultat naszej pracy przed dniami otwartymi i myśl, że to będzie miejsce, w którym mój syn będzie spędzał czas przez następnych kilka lat. Piękne miejsce!
Agata: dla mnie niesamowita za każdym razem jest reakcja dzieci na to miejsce i to jak szybko wchodzą w interakcję z naszymi wioskowymi pedagożkami. Za każdym razem niezwykle mnie to cieszy, a nawet wzrusza. Jeszcze ten moment, gdy mój synek Stefan mówi rano, że chce już iść do Wioski Przyjaciół. To są takie momenty, gdy czuję, że warto!
Czym dla Ciebie jest Twoja wioska?
Ania: wspaniałym miejscem, o którym mówię ze wzruszeniem. Wioskę Przyjaciół stworzyłyśmy dla naszych synów, więc jest w niej wszystko, czego chcę, aby doświadczał: bliskiej i czułej opieki, przestrzeni do wyrażania siebie, twórczego spędzania czasu, zaprzyjaźniania z naturą, poznawania świata przez doświadczanie.
Agata: To przede wszystkim osoby, z którymi współpracujemy. Nasze wioskowe pedagożki to wyjątkowe kobiety, które reprezentują różne kultury i komunikują się z wioskowiczami w trzech językach (polskim, angielskim i hiszpańskim). To także miejsce dokładnie zaplanowane i omówione w najmniejszym szczególe – tak, by dać dzieciom jak najwięcej wolności i samodzielności, ale również panujące tu zasady, które wspierają bezpieczeństwo. I w końcu to także wspaniałe źródło nowych znajomości pomiędzy rodzicami ☺ Liczę, że będziemy tworzyć prawdziwą WIOSKĘ PRZYJACIÓŁ.
Kim Ty jesteś w Wiosce Przyjaciół? Jaką pełnisz rolę?
Ania: jesteśmy takimi dobrymi duchami, które stoją za tym, żeby wszystko działało tak, jak powinno. Oddajemy przestrzeń naszym wioskowym pedagożkom i edukatorkom w kwestii prowokacji i edukacyjnej ścieżki jaką podążają dzieci i jesteśmy pod wrażeniem tej kreatywności!
Mnie bardzo interesują podstawowe założenia i merytoryczne aspekty Reggio Emilia, ale zajmuję się bardziej biznesową stroną tego przedsięwzięcia i jestem odpowiedzialna za relacje z rodzicami.
Agata: ja z kolei, ze względu na moje doświadczenie wspieram Wioskę Przyjaciół poprzez ścisłą współpracę z pedagożkami – jestem odpowiedzialna za team building oraz rozwój i coaching, a także przygotowuję materiały promocyjne, z którymi potem Ania robi dalej magię ☺
Każda wioska jest pięknie inna. Co w Twojej wiosce jest wyjątkowego?
Ania: to, co nas wyróżnia, to na pewno dosyć artystyczne, autorskie wnętrze. Włożyliśmy mnóstwo serca w projektowanie i tworzenie naszego miejsca.
W sercu Wioski stoi scena, którą wymyśliła Agata, by dać dzieciom przestrzeń do wyrażania siebie na scenie i przygotowywania ich do wystąpień, zabierania głosu, etc. Scenę zaprojektował i zrobił mój mąż. Wspólnie aranżowaliśmy wnętrze, szyliśmy baldachimy i zasłony, w naszej Krainie Snu dzieciom przed drzemką wyświetlana jest zorza polarna. W naszym magicznym ogrodzie mamy drzewa i krzewy owocowe, a dzieci będą prowadziły ogród warzywny.
Agata: Oprócz tego, co powiedziała Ania dodałabym jeszcze kompetencje lingwistyczne – chcę podkreślić, że 5 lat w Wioskach dwu czy trójjęzycznej to niebywała ulga dla kieszeni w kolejnych latach edukacji dziecka. Oprócz kwestii finansowej uważam, że to wspaniały czas na to, aby dziecko chłonęło języki obce, dzięki temu świat stanie przed nim otworem ☺ W naszej wiosce wybraliśmy 2 języki obce wprowadzane poprzez immersję językową. Hiszpański i angielski (oprócz chińskiego) to dwa języki, którymi w sposób natywny posługuje się największa liczba osób na świecie!
Jaką wspierającą wskazówkę możecie dać każdemu, kto zastanawia się nad otwarciem swojego miejsca, swojej wioski?
Ania: żeby się nie zastanawiał i otwierał swoją wioskę! I nie poddawał się, gdy pojawią się trudności, bo one nas uczą. My, właściciele wiosek bardzo się wspieramy wzajemnie, warto o tym pamiętać i korzystać z naszych doświadczeń, służy do tego platforma, dzięki której możemy się kontaktować, ale też otwartość na spotkania i wymiany myśli.
Agata: ja z perspektywy czasu myślę, że wpisałabym w harmonogram pracy regularny odpoczynek. To kluczowe, aby zachować dystans i pasję!
Zdjęcia z codzienności w Wiosce Przyjaciół:
